مسجد جامع هفت شویه در روستای هفت شویه از توابع خوراسگان در شمال شرقی اصفهان واقع شده است. اساس این بنا از خشت ساخته شده و از آجر به صورت ساده و تزئینی در نمای خارجی استفاده کرده‌اند و نیز طبق شواهد، پی این بنا از سنگ و آهک ساخته شده است.
این مسجد در تاریخ ۰۵/۱۲/۴۱ باشماره ۴۳۰ در فهرست آثار تاریخی ایرانی به ثبت رسیده است. مسجد جامع هفتشویه یک مسجد دو ایوانی سلجوقی از نوع کلاسیک است که در قرن پنجم هجری بنیان نهاده شده است. مهمترین بخش مسجد جامع هفتشویه محراب آن است که در حدود هفت قرنی از عمر آن می‌گذرد که برخلاف بقیه قسمت‌های مسجد سالم مانده است. درزمان سلجوقیان هنر گچ‌بری بخصوص هنر گچ‌بری محراب به صورت بسیار عالی اجرا شده است.
آثار سلجوقی در ایوان شمالی بنا کاملاً نمایان است و از مطالعه مجموعه معماری و تزئینات آن این مسئله تأیید می‌شود و می‌توان گفت تمام تزئینات گچی آن مربوط به ایلخانان است.
در نوار دور محراب به خط ثلث آیت الکرسی و اطراف اسپر محراب به خط کوفی، سوره فاتحه و به خط کوفی بنایی آیات ۵۱ و ۵۲ سوره القلم گچ‌بری شده است.
در تزئینات گچی بالای محراب رنگ اخرائی و در پایین آن رنگ‌های سبز و لاجوردی به کار رفته است.
نقشه عمومی بنای مسجد جامع هفت شویه از نظر پلان، موقعیت و… شباهت بسیاری به مسجد گار دارد. این مسجد دوره ایلخانی که متأسفانه آسیب‌های فراوانی دیده و در شرف تخریب کامل است. علاوه بر مسجد گار، از نظر گچ‌بری داخلی بنا و محراب به مسجد اشترجان شباهت‌های بسیاری دارد.
