به گزارش نبض وطن، گزارشی که آژانس بینالمللی انرژی اتمی با مسئولیت «رافائل گروسی» درباره برنامه هستهای جمهوری اسلامی ایران تهیه کرد و زمینهساز تصویب جدیدترین قطعنامه شورای حکام علیه ایران شد، در شرایطی منتشر شد که پیشتر مذاکرات متعددی میان گروسی و مقامهای ایرانی درباره موضوعات اختلافی جریان داشت.
این مذاکرات که طی سالهای اخیر به طور مفصل دنبال شده بود، عمدتا پیرامون مکانهای ادعایی از سوی غرب که از چهار مکان مورد ادعا به دو مکان محدود شده بود، نصب و نظارت دوربینهای آژانس و همچنین نحوه فعالیت بازرسان متمرکز بود. در تمامی این موارد، ایران سطح بالایی از همکاری و تعامل را از خود نشان داده بود تا زمینه حل و فصل اختلافات فراهم شود.
در این میان در حالی که انتظار میرفت کشورهای دارای نفوذ در آژانس و عرصه دیپلماسی با بهرهگیری از ظرفیتهای فرادیپلماتیک مانع از تشدید تنشها شوند و اجازه ندهند روند امور به نقطه جنگ و درگیری سوق یابد، گروسی مسیری متفاوت را برگزید.
او با تهیه گزارشی که وجه سیاسی آن بر جنبههای فنی و حقوقی غلبه داشت، عملا بستر تصویب قطعنامهای را در شورای حکام فراهم ساخت که به توجیهی مضاعف و کاذب برای حملات رژیم صهیونیستی و ایالات متحده آمریکا به تأسیسات هستهای ایران بدل شد. البته نمیتوان این قطعنامه را علتالعلل حملات نظامی دانست اما بدون تردید نقشی کلیدی در تندتر شدن فضای سیاسی و حقوقی علیه ایران در شورای حکام ایفا کرد و فضا را برای تحرکات خصمانه بیش از پیش مهیا ساخت.
در این میان، رویکردها و گرایشهای شخصی مدیرکل آژانس بینالمللی انرژی اتمی اهمیتی بسزا دارد. در دورههای پیشین، مدیرانی همچون «هانس بلیکس»، «محمد البرادعی» و «یوکیا آمانو» هرچند با چالشهای متعددی روبه رو بودند، اما رویکردی متعادلتر و حرفه ایتر در قبال همکاریهای ایران و آژانس اتخاذ کردند.
در مقابل، گروسی با گرایشهای آشکار و عمیق به سمت غرب به ویژه در عملکرد و ایفای مسئولیتهای خود به عنوان مدیرکل آژانس، از مسیر بی طرفی که لازمه این جایگاه است فاصله گرفت. این گرایشها چنان در اقدامات و گزارشهای او تأثیرگذار بود که عملا نقش آژانس را از یک نهاد فنی و حقوقی به ابزاری برای پیشبرد اهداف سیاسی غرب تنزل داد.
گروسی به روشنی از این واقعیت غفلت ورزید که جایگاه و عملکرد او و لحن گزارشهایش میتواند نقشی سرنوشتساز در مسائلی به اهمیت صلح و جنگ ایفا کند و چه بسا زمینهساز اقدامات مغایر با حقوق بینالملل و تجاوزات نظامی شود.
متأسفانه گروسی هیچ اعتنایی به این مسئولیت خطیر نداشت و عملا آژانس را به ابزاری برای مشروعیتبخشی به اقدامات خصمانه و غیرقانونی رژیم صهیونیستی علیه جمهوری اسلامی ایران تبدیل کرد. این واقعیت اکنون بیش از پیش بر روابط میان ایران و آژانس سایه افکنده و چشم انداز همکاریهای آینده را تیره ساخته است.