به گزارش نبض وطن، بررسی گزارش دفتر صنایع خودرویی، نیرو محرکه و حملونقل نشان میدهد که از ابتدای سال تا ۱۸ مرداد ۱۴۰۴، ایرانخودرو بیشترین رشد تولید را در میان هفت خودروساز عمده کشور تجربه کرده است. در این بازه زمانی، ایرانخودرو ۱۸۹ هزار و ۱۵۴ دستگاه خودرو تولید کرده که در مقایسه با ۱۸۳ هزار و ۱۵۵ دستگاه مدت مشابه سال قبل، ۵ هزار و ۹۹۹ دستگاه افزایش معادل ۳.۲ درصد رشد را ثبت کرده است. این ارقام در شرایطی به دست آمده که بخش عمدهای از رقبای این شرکت با افت تولید مواجه بودهاند.
تصویر کلی صنعت و جایگاه ایرانخودرو
سایپا تولید ۱۱۵ هزار و ۳۷۱ دستگاه در ۴.۵ ماه نخست امسال را تجربه کرده است.
در میان خودروسازان خصوصی، شرکت بهمن موتور رشد ۵۴ درصدی (۳۸۷۱ دستگاه افزایش) و آرین پارس موتور رشد ۴۰ درصدی (۶۴۸ دستگاه افزایش) داشتهاند و شرکت های مدیرانخودرو و کرمانموتور نیز با افت تولید مواجه شدهاند.
این آمار روشن میکند که در شرایطی که اغلب بازیگران صنعت با افت تولید دستبهگریباناند، ایرانخودرو توانسته نهتنها از کاهش جلوگیری کند، بلکه مسیر رشد را ادامه دهد.
اما مهمترین نکته در این میان رویکرد تیم مدیریتی ایرانخودرو مبنی بر عدم رقابت با دیگر تولیدکنندگان بر سر تیراژ تولید است، هرچند که در حال حاضر افزایش تولید و عرضه برای رسیدن بازار خودرو به نقطه تعادل امری ضروری بهشمار میرود و در این خصوص در رده اول تولیدکنندگان قرار دارد، اما اولویت این شرکت تولید محصول باکیفیت و ارایه خدمات پس از فروش مناسب و در شان مشتریان است. در حال حاضر محصولی چون ریرا که پیش از این با دهها مشکل کیفی به دست مشتری رسیده بود، با رفع مشکلات، در شرایط بسیار مطلوبتر تولید و تحویل میشود. همچنین این شرکت در حال اقدام برای تولید و عرضه محصولات جدید و خروج محصولات قدیمی از چرخه تولید است.
برخی منتقدان در ماههای اخیر تلاش کردهاند خصوصی سازی ایرانخودرو را ناکارآمد نشان دهند اما این دادههای نشان می دهد این شرکت در سال ۱۴۰۴ نهتنها توانسته است ظرفیت تولید را حفظ کند، بلکه با برنامهریزی صورت گرفته، تیراژ را نیز بالا برده و سهم بازار را تثبیت کرده است.
پیامدهای این عملکرد برای اقتصاد ملی
رشد تولید در ایرانخودرو به معنای حفظ و ایجاد اشتغال پایدار برای دهها هزار نفر از کارکنان به صورت مستقیم در این گروه صنعتی و صدها هزار نفر در زنجیره تأمین، افزایش عرضه خودرو در بازار و کنترل نسبی التهاب قیمتی و افزایش ارزآوری از محل صادرات و تولید محصولات جدید است.
