به گزارش نبض وطن، اروپاییها در چهارچوب فعالسازی مکانیزم حل اختلاف سه شرط را مطرح کردهاند. اولین شرط، مذاکره مستقیم با آمریکا بود که ایران آمادگی آن را اعلام کرده، اما به دلیل زمانبر بودن عملاً از اختیار تهران خارج است. دو شرط دیگر، یعنی حسابرسی دقیقتر درباره اورانیوم غنیشده و همکاری بیشتر با آژانس، همچنان در دستور کار قرار دارند.
در این زمینه پیشنهاد میشود ایران در فاصله کوتاه باقیمانده، گزارشی کلی و حداقلی از برنامه هستهای خود به آژانس ارائه کند. این اقدام میتواند اروپاییها را به تمدید ضربالاجل ۱۸ اکتبر ترغیب کند. هدف از این تمدید، امتیازدهی به غرب نیست، بلکه خرید زمان و ایجاد فرصت تازهای برای ادامه مسیر دیپلماسی است.
اهمیت این تلاشها از آنجاست که در صورت بازگشت قطعنامههای شورای امنیت، آمریکا کنترل کامل بر شش قطعنامه تحریمی علیه ایران را به دست خواهد آورد؛ در حالیکه تاکنون به دلیل خروج از برجام چنین اختیاری نداشت. در چنین حالتی واشنگتن میتواند در هر مقطعی ـ حتی سالها بعد ـ مانع لغو آنها شود و یک ابزار فشار دائمی در مذاکرات آینده به دست آورد. بنابراین مأموریت اصلی سفر پزشکیان به نیویورک نباید صرفاً بیان مواضع باشد؛ چراکه این سخنان در تهران هم قابل طرح است.
اهمیت واقعی حضور او در سازمان ملل، استفاده از فرصتها برای باز نگهداشتن مسیر گفتوگو و کاستن از خطرات بازگشت قطعنامههاست؛ اقدامی که اگر محقق شود، میتواند یکی از معدود دستاوردهای بزرگ این مقطع حساس باشد.
دیپلمات اسبق در سازمان ملل