به گزارش نبض وطن، با وجود این، نکتهای که به نظر میرسد مغفول مانده، ناسازگاری برخی افراد یا جریانها، با مفاهیمی چون وفاق و منافع ملی است. براین اساس است که میتوان دریافت چرا برخی ممکن است ترجیح دهند اتحاد و همگرایی را زیرپا بگذارند.
کمتوجهی برخی جریانها و افراد سیاسی به وحدت ملی و تلاش برای زیرسؤال بردن آن با هدف دستیابی به امتیازات جناحی از این جمله است.
در چنین فضایی، جامعه رأیدهنده و بدنه اجتماعی که به دولت امید بستهاند، انتظار دارند دولت صراحت بیشتری در پیش گرفته و راهبردی نو برگزیند. مسأله این است که هر لحظه و هر مکان، میبایست وفاداری به منافع ملی قطبنمای سیاست باشد؛ چه از سوی دولت و چه از سوی جریانهای سیاسی. وحدت ملی هم به نوبه خود بر پایه عدالت و اعتماد عمومی شکل میگیرد و بر همان پایه استوار میماند.
استاد سابق علوم سیاسی دانشگاه تهران
