به گزارش نبض وطن، حزب توسعه ملی ایران اسلامی در اطلاعیهای تصریح کرد: پس از فراز و نشیبهای فراوان، نهایتاً با پیگیری تروئیکای اروپا و حمایت ایالات متحده امریکا، و ارجاع پرونده هستهای ایران به شورای امنیت سازمان ملل، قطعنامههای تحریمی پیشین و محدودیتهای جهانی علیه کشور مجدداً برقرار شد. وضعیتی که بیشک آثار و پیامدهای سنگینی بر اقتصاد، معیشت، امنیت و زیست جمعی ایرانیان خواهد داشت و در همین فاصله اندک پس از بازگشت به شرایط ماقبل برجام نیز آثار آن را میتوان به وضوح مشاهده کرد.
گرچه قانونشکنی قدرتهای بزرگ، بالاخص ایالات متحده و رفتارهای شیطنتآمیز رژیم صهیونیستی در شکست معاهده تاریخی برجام نقشی اساسی داشته است، اما نمیتوان از کوتاهیها و فرصتسوزیهای مقامات کشور ناشی از عدم درک ِ مناسبات قدرت در عرصه جهانی و سیالیت و سیاست بینالملل و نیز تأثیرپذیری از فشارهای باندهای قدرت و ثروت داخلی چشم پوشید.
به گمان ما راه برونرفت از وضعیت فرساینده کنونی اتخاذ راهبرد توسعه همهجانبه در داخل و صلح در خارج در سایه شعار «اول ایران» است.
امروز بیش از هر زمانی میتوان آثار ناگوار سیاستهای غلط گذشته، امتگرایی خیالاندیشانه و بیگانه با واقعیات بینالمللی، منطقهای و ملی و هدفگذاریهای فراتر از ظرفیت و توان ملی را در همه عرصهها و سطوح داخلی و خارجی کشور مشاهده کرد.
خطاهای محاسباتی در ارزیابی قوا و مشروط کردن منافع و مصالح کشور به منازعات ِ بین المللی، و متحمل شدن هزینههای هنگفت در این راه نه تنها دستاورد مثبتی برای ایران نداشته، بلکه کشور را عملاً از مسیر رشد و توسعه خارج ساخته و با حاکم کردن وضعیت نه جنگ و نه صلح امور کشور را به حالت تعلیق درآورده است.
اصرار بر یکجانبهگرایی شرقگرایانه به جای تلاش برای برقراری روابط متوازن با همه قدرتها اعم از روسیه و چین و اروپا و آمریکا، و هدفگذاری اتحاد راهبردی با کشوری مانند روسیه که علاوه بر رقابت در صادرات نفت و گاز، تداوم تنش میان ایران با آمریکا و اروپا و نگهداشتن ایران در وضعیت نه جنگ و نه صلح را به سود منافع راهبردی خود میداند جز تحمیل خسارتهای جبرانناپذیر بر کشور دستاوردی برای کشور ندارد.
ایران اگر بخواهد در سطح منطقه و جهان به مثابه قدرتی تأثیرگذار و مورد احترام ظاهر شود، باید سهمی متناسب با ظرفیتهای بینظیر انسانی و مواهب سرشار خدادادی خویش از اقتصاد جهانی به خود اختصاص دهد.
حزب توسعه ملی ایران اسلامی که به ویژه طی دو سال اخیر به طرق ِمختلف نسبت به تحولات جهانی و منطقهای و آثار نامطلوب آن بر امنیت ملی و اقتصاد و توسعه کشور همواره انذار داده است، اکنون که متأسفانه بسیاری از آن پیشبینیها محقق شده است، بیش از پیش بر ضرورت فهم ِ منطق تحولات جدید تأکید میکند و مصرانه خواهان اتخاذ تصمیمات روزآمد، تغییر بنیادین در سیاستهای کلان ِ به سود مصالح و امنیت ملی است.
افزایش سهم ایران از اقتصاد و تجارت بین الملل، استفاده بهینه از موقعیت منحصر به فرد ژئواستراتژیک کشور به منظور ارتقای سهم کریدورهای ایرانی در زنجیره مبادلات جهانی علاوه بر تأمین این هدف نقش به سزایی در افزایش امنیت ملی کشور ایفا خواهد کرد.
طی این مسیر و خروج از تنهایی استراتژیک کنونی تنها از طریق تنشزدایی با کشورهای جهان به ویژه آمریکا، برقراری روابط متوازن با همه قدرتهای جهانی و نیز کشورهای مهم منطقه و اتخاذ بیطرفی فعال در قبال کانونهای منازعه میان قدرتها ممکن خواهد بود.
