به گزارش نبض وطن، محمدباقر قالیباف عصر امروز_ پنجشنبه بیستودوم آبان ماه)_ در مراسم تجلیل از برگزیدگان رویداد ملی جایزه امیر(جوانان اثرگذار اجتماعی ایران) که در محل تالار وحدت برگزار شد، گفت: خوشحالم که در جمع برادران جهادی خود با سنین و جغرافیای مختلف هستم که گرد هم آمدیم تا این فرهنگ جهادی را پیش ببریم.
وی افزود: شاید یکی از اشکالات ما این باشد که برای انسان سازی، تربیت، برای مومن واقعی بودن، متمرکز به مسائل ذهنی صرف میشویم. البته مخالف موضوعات ذهنی و آموزشی نیستیم. اما وقتی به تجربه خودم، تاریخ، سرگذشت اشخاص نگاه میکنم، میبینیم که تربیت، انسانیت، فرصت رشد و فرصت بالقوه و تبدیل شدن آنها به بالفعل، فقط از طریق موضوعات ذهنی محقق نمیشود.
رئیس مجلس شورای اسلامی اضافه کرد: در بسیاری از موارد، جابه جایی محیط و انجام اقدامات دیگر سبب میشود که انسان حقیقت دیگری را هم ببیند که شاید اگر سالها در کلاس مربوط به آن بنشیند، نمیتواند آنچه که مدنظر دارد، حاصل کند.
قالیباف با اشاره به اقدامات جهادی خود پیش از انقلاب افزود: پس از حضور در زلزله طبس که حدود ۱۷ سال سن داشتم، انسان دیگری شدیم و دنیای دیگری در برابر چشمان ما باز شد و پس از انقلاب فرصت کار جهادی برای ما در روستاها ادامه یافت تا اینکه در دوران هشت سال دفاع مقدس، کار جهادی و بسیجی متبلور شد.
فرهنگ جهادی در دوران دفاع مقدس بیش از هر زمان دیگری متبلور شد
قالیباف با بیان اینکه در زمان آغاز جنگ تحمیلی باید همه در این مسیر حرکت میکردیم، تصریح کرد: قطعا فرهنگ بسیجی و جهادی در زمان جنگ بیش از همیشه شکل گرفت. البته تا پیش از این جنگ، همه اقدامات در مسیر کار جهادی انجام میشد.
وی، کار جهادی را اقدامی دانست که انسان بدون اخذ وجه و حتی بدون توقع قدردانی خالی و فقط با نیت خالص و برای رضای خداوند انجام میدهد و تصریح کرد: این چنین کار جهادی به انسان، قدرت، مادیات، معنویات و منزلت میدهد و سبب لذت بخشی برای انسان شده که هیچ تفریحی به این میزان برای او شادی آفرین و ارزشمند نخواهد بود و هیچ چیزی سبب دلسردی، عصبانیت و خستگی او هم نخواهد شد.
رئیس مجلس شورای اسلامی، فعالیت جهادی را بدون گلچین کردن و بدون توجه به گروه، دین و مذهب و حزب سیاسی عنوان کرد و افزود: بلکه نفس این موضوع که اراده کند و انجام دهد مهم است، چرا که هدف این است که محیط سالم، انسانی، روحی و در راه کمک به هم نوع ساخته شود تا از یک فرد نیازمند به هر شکلی گره گشایی صورت گیرد. اگر در چنین فضایی قرار بگیریم، قطعا معصیت، ظلم و حق خوری رخ نخواهد داد و خداوند از آن راضی خواهد بود.
