به گزارش نبض وطن به نقل از ایرنا، علی داودی در نشست خبری مدال آوران فوق سنگین وزنه برداری المپیک توکیو در مورد کسب نخستین مدال وی در المپیک در سن ۲۲ سالگی، گفت: خدا را شاکرم که به مدال المپیک رسیدم. بله هر ورزشکاری که وارد ورزش قهرمانی می شود، مدال المپیک را می خواهد و هدف من هم این بود به مدال المپیک برسم و خوشحالم مردم کشورم برای چند لحظه خوشحال شدند.
داودی در پاسخ به این پرسش که چرا وزنه برداری باید در المپیک باشد، تاکید کرد: وزنه برداری رشته‌ای است که طرفداران زیادی دارد. در المپیک پاریس که هست اما امیدوارم بعد از آن هم باشد چون یکی از جذاب ترین رشته ها است و امیدوارم در المپیک باقی بماند. وزنه برداری در ایران طرفدار زیادی دارد. متاسفانه در این المپیک دو سهمیه داشتیم و خیلی از ورزشکاران ما حضور نداشتند و اگر وزنه برداری در المپیک باقی بماند برای کاروان ایران و وزنه برداران ایرانی خوب است.
وی ادامه داد: قرار بود المپیک پارسال برگزار شود که به خاطر کرونا عقب افتاد و این شرایط باعث شد که مدتی به تنهایی تمرین کنم. در شرایط کرونا خیلی سختی کشیدم اما خوب تمرین کردم و حتی وزنههایی از این سنگین تر را تنهایی می زدم.
داودی در پاسخ به این سوال که اگر سال گذشته المپیک برگزار می شد، می توانست همینقدر خوب عمل کند؟ گفت: نه. شاید مدال می گرفتم اما حتما به این سر حالی نبودم و با این آمادگی نمی‌توانستم در مسابقه حاضر شوم.
وی درباره شرایط کلی مسابقه گفت: قطعا طلا برای من دست نیافتنی بود و باید برای نقره همه تلاشم را می کردم که همین اتفاق هم افتاد. دوست داشتم تماشاگران و تعدادی از هموطنانم در سالن می بودند اما می دانم که مسابقه ام را دیده‌اند و ممنونم که انرژی مثبت برایم فرستادند.
علی داودی با اشاره به کسانی که کمک کرده اند تا او به مدال برسد، گفت: خیلی ها برایم زحمت کشیدند تا این مدال به دست بیاید. از خانواده ام گرفته تا کادر فنی و مربیانی که از رده پایه همراهم بودند. مجموعه فدراسیون کمک کرد و من از همه تشکر می کنم.
نایب قهرمان المپیک توکیو با بیان اینکه قبل از سفر به توکیو اضطراب داشته است، گفت: قبل از اینکه بیایم استرس داشتم اما در حین مسابقه شرایط برایم طوری پیش رفت که استرسم از مسابقات لیگ کمتر بود.
وی در ارتباط با اینکه چرا قبل از مسابقه وارد سالن شد، گفت: جو مسابقه برایم سنگین بود. و می خواستم کمی آرام شوم که با شروع مسابقه همه چیز تغییر کرد.
داودی در پاسخ به این سوال که حریف دست نیافتنی را پیش رو دارد، گفت: فعلا دلم می خواهد با این مدال خوشحال باشم اما این را هم فراموش نکنیم که ورزش بالا و پایین دارد. اگر برنامه ریزی ام درست باشد، می توانم مسیر درستی را طی کنم.
داودی در ادامه مدالش را به مردم ایران و کادر درمان تقدیم و تاکید کرد: در این مدت مردم سختی زیادی کشیدند و کادر درمان هم مردانه ایستاده است. خوشحالم که توانستم حتی برای دقایقی خوشحالشان کنم.
لاشا تالاخادزه پدیده این سال‌های وزنه برداری جهان نیز در این نشست مطبوعاتی در پاسخ به پرسش خبرنگار ایرانی مبنی بر اینکه راز قدرت خارق العاده وی و رکورد های فوق العاده‌ای که به ثبت می‌رساند چیست؟ گفت: من تمریناتم را انجام می‌دهم به صحبت‌های مربیانم گوش می‌دهم و در مسیری که برای تعیین شده قدم برمی‌دارم و هیچ کار دیگری غیر از آن انجام نمی‌دهم و هیچ چیز پیچیده دیگری وجود ندارد.
تالاخادزه در پاسخ به این پرسش که با طلای المپیک توکیو راضی شده است یا خیر، گفت: خیر، من همچنان تمریناتم را ادامه می دهم و برای المپیک پاریس و کسب مدال طلای المپیک ۲۰۲۴ آماده می‌شوم.
