مهناز ملکی ریزی کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی در گفتگو با خبرنگار نبض وطن، با بیان اینکه مناسبت ها، یادآورهای خوبی هستند تا از فراموشی داشته های ارزشمند جامعه جلوگیری شود، اظهار کرد: ثبت رویدادهای مهم در تقویم ملی عامل مهمی است تا گاهی اندیشه هایمان را متوجه روزها، شخصیت ها، وقایع، حوادث و موارد دیگر ویژه سازیم .وی افزود: روز ملی شعر وادب پارسی و بزرگداشت استاد شهریار، از جمله مناسبت های شیرین ادبیست که علاوه بر اهمیت حفظ جایگاه شعر و ادب در جامعه، لطافت خاصی را به این روز بخشیده است.
کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی با بیان اینکه شعر در ماندگاری فرهنگ نقش اساسی دارند، تصریح کرد: ۲۷ شهریورماه روزی است که نام یکی از هنرهای زیبای دنیا به نام “شعر” آن هم شعر وادب پارسی را به خود اختصاص داده است و این مهم نشان از اهمیت شعر در انتقال فرهنگ پارسی به دیگر کشورهاست.
وی ادامه داد: در تعریف زبان فارسی یا پارسی باید گفت، فارسی زبان تکلم عده ای از ایرانیان و عده ای از ساکنان آسیای مرکزی است که دارای ادبیات غنایی قوی و گنجینه ی بزرگ شعر است.
ملکی اضافه کرد: زبان شیرین و دیرین فارسی چه در قالب فارسی باستان، کتیبه ها و سنگ نوشته های خطوط میخی و چه در قالب فارسی میانه و سنگ نوشته های خطوط پهلوی و چه در قالب فارسی دری و خط فارسی که دارای فرهنگ غنی و پربار ادبیات بعد از اسلام، همه جا بهترین سرمایه ملی و هویت ما ایرانیان بوده است.
وی عنوان کرد: ادب یا ادبیات نیز به هر اثر مکتوب ادبیات می‌گویند که برای سخنی که از حدّ سخنان عادی، برتر و والاتر مورد استفاده مردم قرار می گرفت و آن سخنان را در میان خود، ضبط و نقل کرده‌اند و از خواندن و شنیدن آن‌ها دگرگون گشته و احساس غم، شادی یا لذّت می کنند.
کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی خاطرنشان کرد: باید گفت نامگذاری روز ٢٧ شهریور به نام روز شعر وادب پارسی واستاد شهریار می تواند فرصتی مغتنم برای ارزش گذاری فردی و جمعی به زبان وادبیات شیرین پارسی و بخصوص شعر باشد.
وی یادآور شد: شعر و ادبیات فارسی تجربه‌ای به بلندای تمدن ایرانی_اسلامی دارد از این رو باید سپاسگزار شاعران و ادیبان بود که با خلق آثار ارزشمند و حفاظت از آثار شعرای بزرگ کشور نگاهبان این زبان و ادبیات هستند.
ملکی افزود: با نگاهی گذرا به مقوله “شعر فارسی و زندگی” همانگونه که شاعر بیان کرده، “وظیفه شعر این است که به انسان‌ها کمک کند تا زندگی کنند.”
وی تصریح کرد:برخی سوال می کنند چرا می گویم شعر وزندگی؟ در پاسخ این سوال می توان گفت درست است که زندگی انسان به بسیاری چیزها از جمله مادیات بستگی دارد اما چیزهایی هستند که بودنشان، چه ملموس و چه ناملموس زندگی را تحت تاثیر خود قرار می دهد.
کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی ادامه داد: شعر وادبیات از جمله مقوله هایی است که زندگی انسان ها را تحت تاثیر خود قرار داده است، شاید شعر به علت وجود با قدمتی که در ادبیات فارسی ، به نوعی برای همگان شناخته شده باشد ولی این شناخت برای همگان نمی تواند آگاهانه باشد.
وی اضافه کرد: عده ای بر حسب عادت و توسط کتب درسی، با شعر آشنایی دارند و این آشنایی در حد مکتب ومدرسه مانده است، ولی عده ای که شاید با خوش بینی بتوانیم بگوییم تعدادشان زیاد است شعر را می شنوند، می سرایند، می خوانند ولذت می برند.
ملکی عنوان کرد: این مسئله همان معجزه و کارکرد اولیه شعر یعنی آشنایی، آشنا شدن ولذت بردن از شعر است.
وی بیان کرد: کارکرد بعدی شعر را می توان تاثیر آن بر انسان و زندگی دانست و چنانچه انسان به شعر به عنوان یک آموزش در کنار لذت بردن و سرگرمی نگاه کند به آن عادت خواهد کرد و این عادت سالم و مفید می‌تواند در روح و روان و زندگی فردی و اجتماعی او تأثیر شایسته‌ای داشته باشد.
کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی شعر را نوعی زندگی دانست و گفت: شعر هم نوایی وهمدلی با عاطفه و احساسات به شمار می آید، احساساتی که در وجود انسان وجود دارد ولی شاید نتوانسته ایم یا نخواسته ایم که آن را به این زیبایی بیان کنیم.
وی خاطرنشان کرد: مصداق این جمله را می توان در بیتی از “رضا احسان پور” شاعر معاصر است که به زیبا سروده است جستجو کرد”چه حرف ها که درونم نگفته می ماند/خوشا به حال شما ها که شاعری بلدید”.
ملکی یادآور شد: کارکرد بعدی شعر در زندگی انسان ها، دعوت به اندیشیدن برای آگاهی بیشتر از تاریخ، اجتماع، ادب و…… است و پیوستگی عمیق وریشه دار شعر وادبیات با علوم دیگر واقعیتی است که نمی توان آن را انکار کرد.
وی متذکر شد: امروز شاهد آن هستیم که اشعار بزرگان ادب فارسی چون فردوسی، حافظ، مولانا، سعدی، خیام، شهریار و… نه تنها در ایران بلکه در سراسر جهان مخاطب دارد و مورد توجه گرفته اند و بارها وبه زبان های مختلف ترجمه و باز نشر می شوند.
کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی اظهار کرد: علت این مهم را علاوه بر جایگاه ویژه شعر در جهان ، می توان در دانش و هنر والای این شاعران در سرودن دانست، دانشی که مختص یک رشته نبوده بلکه چند رشته وشاخه را در بر گرفته است.
وی افزود: باید بپذیریم که شعر یکی از هنرهای هفت گانه است، که اثری شگرف بر اجتماع، اخلاقیات، روابط ملل، آداب ورسوم، فرهنگ،عقیده و… دارد و به عنوان دومین زبان جهان اسلام و از درخشان ترین هنرهای هفت گانه توانسته و می تواند عاملی برای پیوند های فرهنگی و تاثیرگذار بین انسان ها در جوامع وکشورهای مختلف باشد.
ملکی در پایان گفت: حضرت حافظ چنین فرمود که: “شکرشکن شوند همه طوطیان هند/زین قند پارسی که به بنگاله می‌رود” بنابر این باید قدر شعر و ادبیات فارسی را بدانیم، با آن دوست باشیم و دوستی ها را افزایش دهیم.
