گزارش اخیر دیوان محاسبات صرفاً یک هشدار مالی یا حسابداری نیست. این آمار، نشانهای از یک اختلال نهادی در حکمرانی شرکتهای دولتی است؛ اختلالی که سالها انباشته شده و امروز در قالب شکاف معنادار میان عملکرد واقعی و برآوردهای بودجهای خود را نشان میدهد. تمرکز صرف بر عدد زیان، بدون واکاوی ریشههای نهادی ما را به همان چرخه تکراری اصلاحات ناکام خواهد کشاند.
امروز رسما وارد فضای پساماشه شدهایم. ضربهای دیگر بر پیکر نیمه جان دیپلماسی وارد شده است. تروییکای اروپایی برای جنگطلبان فرش قرمز پهن کرد تا فضایی غبارآلود پیرامون پرونده اتمی ایران شکل بگیرد.
بررسی اسناد ویکیلیکس که در سال ۲۰۱۴ در دسترسی آزاد قرار گرفته نشان میدهد که در آغازین روزهای انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ و بلافاصله پس از رخداد زمینلرزه ۲۵ شهریور ۱۳۵۷ طبس در ایران همکاری علمی نهادهای امریکایی با هماهنگی سفارت امریکا در تهران با ایران ادامه داشته و حتی برای اسفند ۱۳۵۷ برای یک نشست بینالمللی مشترک در زمینه زلزله برنامهریزی شده است.
وزیر میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی در یادداشتی به مناسبت هفته گردشگری، نوشت: ایران امروز، الگویی جهانی از پیوند اصلاحات نهادی، حمایت مالی و دیپلماسی فرهنگی هوشمندانه ارائه میدهد. این الگو نشان میدهد که گردشگری میتواند به موتور توسعه پایدار، ابزار ارتقای جایگاه بینالمللی و کانال گفتوگوی تمدنی بدل شود.
مجمع عمومی سازمان ملل متحد که هر سال برگزار میشود، فرصتی مغتنم برای کشورهای عضو است تا در عرصهای بینالمللی دیدگاههای خود را مطرح کنند، مواضعشان را به نمایش بگذارند و همزمان فعالیتهای دیپلماتیکشان را پیش ببرند.
اسنپ بک را میتوان مهمترین موضوع راهبردی ایران در شهریورماه دانست. در این فرآیند نشانههایی از تحرک دیپلماسی هستهای ایران را شاهد بودهایم. علی رغم آنکه مذاکرات ایران با کشورهای اروپایی و ایالات متحده به گونه جسته و گریخته از اردیبهشت تا پایان شهریور ادامه داشته، اما نتیجه آن را میتوان در غافلگیری تاکتیکی، جنگ تحمیلی ۱۲ روزه و اجراییسازی اسنپ بک در ۵ مهر ۱۴۰۴ دانست.
رییس سازمان نظام پزشکی در گفتوگویی، واقعیت سیاستهای ضدعلم نهاد تصمیمگیر را علیه نظام بهداشت و سلامت کشور نشان میدهد.
خبرنگار اسرائیل نشنال در ویدیویی با لحنی آمرانه پزشکیان را مخاطب قرار داده و میگوید: «آقای پزشکیان چرا میان جنگ و مذاکره جنگ را انتخاب کردید؟ وعدههای انتخاباتی کجا رفت آقای پزشکیان؟» این سخن گرچه در قالب یک سؤال مطرح میشود، اما نوعی پیشداوری است که درست وسط یک دعوا میکوشد نرخ یک جنگ صهیونیستی را به دلخواه تعیین کند.
حضور رئیسجمهوری در مجمع عمومی سازمان ملل متحد را باید نقطه عطفی در دیپلماسی ایران دانست. او در دومین سخنرانی خود از این تریبون جهانی، توانست صدای ملت ایران را با ترکیبی از استدلال حقوقی، اخلاقی و سیاسی به گوش جهانیان برساند.
پیام های مردمی