روابط ایران و جمهوری آذربایجان در طول دهههای گذشته مجموعهای از پیوندهای چندلایه بوده که ریشه آن تنها در جغرافیا خلاصه نمیشود. میراث فرهنگی، حافظه تاریخی و پیوندهای اجتماعی دو ملت، بستری فراهم کرده که تعاملات سیاسی و همکاریهای اقتصادی بر آن استوار شوند.
انتشار پاسخ رسمی مرکز اطلاعات مالی به یادداشت تحلیلی «اطلاعات مالی؛ نظارهگر بزرگ چای دبش»، گرچه حاوی توضیحات آماری و دفاعیات اداری قابلتوجهی است؛ اما بهصورت ماهوی، فقط بخشی از نقدهای مطرحشده را تضعیف میکند و از کنار بخش اصلی؛ یعنی نقد ساختار نهادی و کارکرد هشداردهی این مرکز عبور میکند.
نتیجه جلسه غیرعلنی دیروز نشان داد که کلیت مجلس و تصمیمات آن بر مبنای عقلانیت پیش میرود. اکثریت مجلس اجازه نخواهد داد جای چارهاندیشی برای مسائل کلان، در اولویت قرار داشتن امنیت کشور و حل مسائل اقتصادی را تصمیماتی از جنس نظراتی که در فضای مجازی منتشر میشوند و از هر ماشهای ماشهتر است، بگیرد.
در جهانی که مردم حاضرند در یک شهر بزرگ اروپایی تظاهرات صدها هزار نفری علیه اسرائیل برگزار کنند و سران بسیاری از کشورهایش سالن سازمان ملل را هنگام سخنرانی نتانیاهو ترک می کنند،چگونه همزمان علیه کشوری که اصلیترین حامی ملت مظلوم فلسطین در طول حداقل چهار دهه گذشته بوده است تحریمهای ظالمانه وضع میشود؟
پس از «اسنپبک» گام بعدی آمریکا و اسرائیل این است که ایران در شمول ماده ۴۲ شود تا از این طریق ایران رسما از سوی شورای امنیت تهدیدی برای صلح و امنیت بینالملل تلقی شود. بدینسان، اسرائیل در پی آن است که نهتنها آمریکا بلکه دیگران را نیز به جنگ علیه ایران وادار کند.
نسلها با هم تفاوتهای زیادی دارند که شاید یکی از آنها تفاوت در آهنگ زندگیشان باشد. در زمانههای مختلف آهنگ زندگی آدمها دارای ضرب و نواخت خاصی است. در عصر کشاورزی و حتی امروز در جوامع کاملا سنتی- ضربآهنگ زندگی در پایینترین سطح خود قرار داشت و آدمها با کمترین عجله صبح را شب و عمر کوتاه خود را تا بیشترین حد کشدار میکردند.
امروز رسما وارد فضای پساماشه شدهایم. ضربهای دیگر بر پیکر نیمه جان دیپلماسی وارد شده است. تروییکای اروپایی برای جنگطلبان فرش قرمز پهن کرد تا فضایی غبارآلود پیرامون پرونده اتمی ایران شکل بگیرد.
بررسی اسناد ویکیلیکس که در سال ۲۰۱۴ در دسترسی آزاد قرار گرفته نشان میدهد که در آغازین روزهای انقلاب اسلامی در سال ۱۳۵۷ و بلافاصله پس از رخداد زمینلرزه ۲۵ شهریور ۱۳۵۷ طبس در ایران همکاری علمی نهادهای امریکایی با هماهنگی سفارت امریکا در تهران با ایران ادامه داشته و حتی برای اسفند ۱۳۵۷ برای یک نشست بینالمللی مشترک در زمینه زلزله برنامهریزی شده است.
وزیر میراثفرهنگی، گردشگری و صنایعدستی در یادداشتی به مناسبت هفته گردشگری، نوشت: ایران امروز، الگویی جهانی از پیوند اصلاحات نهادی، حمایت مالی و دیپلماسی فرهنگی هوشمندانه ارائه میدهد. این الگو نشان میدهد که گردشگری میتواند به موتور توسعه پایدار، ابزار ارتقای جایگاه بینالمللی و کانال گفتوگوی تمدنی بدل شود.
پیام های مردمی